Bu akşam liseden bir arkadaş instagram üzerinde şairler ve aşkları konusunda konuşacak. İkisinden de anladığım söylenemez ama programı dinlemeyi düşünüyorum. Tek sorun aynı saatte briç turnuvam olması. Bilgisayarla turnuvada oynarken telefonda da programı dinlerim heralde.
Lisede, hatta daha öncesinde satrançla ilgileniyordum. Satranç mantıkla ilgili bir numaralı oyundu o zamanlar. Çevreden öyle duymuştum bir kere. Satranç saf mantıktı ve satranç mantığı geliştiren bir oyundu. Okullarda da satranç desteklenen bir oyundu. Her okulda bir satranç kolu olurdu. Satrançla o kadar çok ilgileniyordum ki neredeyse lise sınavını kazanamayacaktım. Bir şekilde ikinci tercihime girebildim ama. Ondan sonra satranç hastalığım okulda da devam etti. İyi bir oyuncu muydum? Okuldaki çevreme göre fena değildim. İlk sene anca ikinci olabilmiştim. İkinci sene şansa birinci oldum, hatta liseler arası bir turnuvada Kayseri’de birincilik kupası da aldım ama o kupayı okula vermedim ve kendisi şu an yerin altında bir yerlerde. Son sene de sınava hazırlanacağım diye turnuvalara katılmadım. Üniversitede ise bana aslında pek de iyi olmadığımı gösteren bir kaç rakiple karşılaşma imkanı buldum.
Daha sonra kuzenlerimin de yardımı ve biraz zorlamasıyla briç öğrendim ama sadece öğrendim. Oynayabildiğim söylenemezdi. On yıl önce filan briçi yeni baştan öğrendim. Artık satrancı tamamen bıraktığım yıllardı ve ondan sonra düşünmeye başladım. Neden daha önce briç öğrenmedim ve neden orta seviye okullar satrancı desteklerken briçe hep kötü gözle bakıyorlardı?
Okul idarelerinde satranç oynayan öğrenciler mantıklı düşünmeyi öğrenirken briç oynayan öğrenciler sanki serseri olacak gibi bir görüş vardı. Oysa briç gerçek hayata daha yakın bir oyundur.
Satrançta her hamle kesindir, herkes eşit bilgiye sahiptir ve dolayısıyla kaybettiyseniz hata yapmışsınızdır. Briçte öyle değil. Kusursuz oynasanız bile kaybedebilirsiniz ve yanlış oynasanız da kazanabilirsiniz. Aynı hayatta olduğu gibi. Rakibinizin gücüyle ilgili bir şey değil bu, oyundaki şans faktörü ve herkesin sadece kısmi bilgiye sahip olmasına bağlı. Ayrıca briç de tamamen olasılık hesabı ve mantık üzerine kurulu bir oyun. Yani satranç sadece mantığı geliştirirken briç, insanların oldukça zayıf olduğu ama hayatlarının her anı kullanmaları gereken olasılık hesabını da geliştirir.
Türkiye’de durumlar nasıl bilmiyorum ama Almanya’da orta seviyeli okullarda briç klüpleri yavaş yavaş kurulmakta. Umarım bu oyun bütün dünyada hakkettiği yerlere ulaşır.