Dün üç haftalık tatilimin son günüydü ve bütün günüm havaalanlarında ve tren istasyonlarında geçti. Bu sabah da doktor randevumdan sonra işe yürüyerek gittim. Kısacası tatildeki bütün dinlenmem son yirmidört saat içinde geçip gitti.
Büroya gelince bilgisayarımı açtım ve yokluğumda birikmiş işlere baktım. Bir elektronik posta kolay görünüyordu. Servisten gönderilmişti. Müşteri atılmış ürünlerin listesinin doğru çalışmadığını söylemiş ve bunu destekleyen beş tane fotoğrafı da postaya ekleyip göndermişti. Sorun çözülememiş ve benim dönmem beklenmiş.
İlk fotoğrafa bakar bakmaz ortada bir sorun olmadığını anlamıştım. Görüntü işleme birimi üründe kontaminasyon bulmuştu ama kontrol birimi de nedense ürünü atma yoluna gitmemişti, yani bu ürün gerçekten de satılmıştı. Bazen kontrol birimleri gerçekten de bilerek ya da bilmeden böyle ayarlanabiliyor. Ürün atılmadığına göre atılmış ürünler listesinde bulunmaması da çok normaldi.
Bunu servise yazdım ve kısa süre sonra bir başka posta geldi. “Bu fotoğrafları biz de böyle yorumladık ama müşteri de sistemin acemisi değil, büyük ihtimalle haklı olduğunu düşünüyoruz. Söyleyebileceğin bir şey var mı?”
Ben de tabii ki herkesin aklına gelebilecek cevabı gönderdim. “Müşteri bir iddiada bulunmuş ve bana bu iddiayla alakası olmayan bir şey göndermiş. Bu tür değerlendirmelerde nelere ihtiyacım olduğunu biliyorsunuz ve anlaşılan müşteriden onları da istememişsiniz. Şimdi ise o iddiayı değerlendirme şansım yok ama benden cevap bekliyorsunuz.”
Sonra bana okumam için bir backup gönderdiler. Log dosyalarındaki bazı yerler dikkatlerini çekmiş. Oraların normal şeyler olduğunu söyledim ama log dosyalarının neresinin ilginç olup olmadığını anlatmayı bir an aklımdan geçirmiş olsam da anlatmamaya karar verdim. Log dosyalarının kesin bir yapısı yoktu ve kafa karıştırmaktan başka bir işe yaramayacaktı.
Bu cevaptan sonra anlaşılan servis de bezdi de o zaman backup dosyalarını okumama gerek olmadığını söylediler. Böylece tatilden sonraki ilk iş günümde biraz olsun dinlenmeyi başarabildim.