Darksiders serisinde bundan hemen önce genesis’i oynadım ve onu da beğendim. Bu ise daha da çok hoşuma gitti.
Genesis’ten daha da uzun geldi bana. Hikaye öğeleri de daha başarılıydı.
Bu oyunda da bazı bilmecelerin çözümü için oyunun ilerleyen safhalarında kazanılan yeteneklerle eskiden bitirilmiş kısımlara geri dönmek gerekiyor. Oyunu ilk oynayan biri için bu durumu çözmek hiç de kolay değil.
Oyunu basit seviyede oynadım ve başlarda ve ortalardaki bazı yaratıklar zor geldi. Oyunun sonlarına doğru ölüm meleği setini (silah ve zırhlar) bulduktan sonra oyun çok kolaylaştı, çünkü artık hayat kendi kendini rejenere etmeye başladı. Bu andan itibaren bütün güçlü rakipleri satece ghoullar ve tabancayla öldürmeye başladım. Tabanca ile her isabet öfke sayacını artırıyor ve bu sayede çabucak yine ghoulları çağırabiliyordum. Bu sayede kavgalar uzun sürüyor ama yaklaşmama hiç gerek olmuyor. Yaklaştığımda da kılıçla bir iki darbe hayat enerjimi yeniden iyileştiriyor. Bunun dışında sadece kaçarak dövüşleri kazanmaya başladım.
Oyundaki bilmeceler genelde standard şeyler ama birkaç tanesi çok güzeldi. Bir iki tane bilmece zamana karşıydı ama onlar da çok zor değildi.
Oyunda rakibe doğru koşmak her zaman kolay olmuyor, çünkü rakip birçok durumda kamera kadrajında olmuyor. Karakterimiz (ölüm) sadece saldırı tuşuna bastığımızda en yakınındaki düşmana doğrudan saldırıyor. Bunu ne yazık ki oyunun en sonunda keşfettim. Daha önce bilseydim, oyun çok daha kolay olabilirdi.
Güzel bir mahşerin dört atlısı hikayesi ve bilmecelerle dolu bir oyun oynamak isteyebilecek herkese tavsiye edebileceğim bir oyun.